Koleje Mazowieckie: To Stadler dostarczy 71 ezt

– Złożone przez producentów oferty były oceniane według piętnastu kryteriów. Kryterium dotyczące kosztów utrzymania stanowiło 50 proc. Stadler Polska uzyskał najwyższą notę – ponad 99 punktów. Za nim uplasowało się konsorcjum Pesa Bydgoszcz oraz Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego „Mińsk Mazowiecki”, uzyskując wysoki wynik – blisko 88 punktów. Trzeci w ocenie był Newag z liczbą ponad 79 punktów – informują w komunikacie prasowym Koleje Mazowieckie.

– Wszystkie trzy złożone oferty były interesujące i za nie dziękuję. Niestety, mogliśmy wybrać tylko jedną i najkorzystniejszą dla Kolei Mazowieckich propozycję, według ściśle określonych kryteriów, a tę złożyła firma Stadler. Gratulacje. Liczymy na rychłe podpisanie umowy z wybranym dostawcą elektrycznych zespołów trakcyjnych i czekamy na dostarczenie pierwszych pojazdów pod koniec 2018 roku – powiedział Czesław Sulima, członek zarządu, dyrektor eksploatacyjny Kolei Mazowieckich.

Trzy etapy dostaw

Jak informuje spółka, realizacja zamówienia będzie się odbywać w trzech etapach. Do końca 2018 r. odbędzie się dostawa sześciu pięcioczłonowych ezt, do 2019 r. – dostawa 10 dwuczłonowych ezt, a w latach 2019–2022 – zakup 55 sztuk pięcioczłonowych ezt. Zakup pojazdów oznacza wycofanie z taboru KM wszystkich niezmodernizowanych ezt serii EN57.

Koleje Mazowieckie przeznaczyły na zamówienie 2,793 mld zł brutto. Za budowę pojazdów Pesa w konsorcjum z ZNTK Mińsk Mazowiecki, zaproponowała 2,174 mld zł. Niewiele droższy okazał się Stadler, który chce wyprodukować Flirty 3 za 2,210 mld zł brutto. Najdroższy był Newag – 2,729 mld zł brutto.

Cena nie była najważniejsza

Cena stanowiła tylko 50% oceny przetargowej. Została ona rozbita na ceny jednostkowe – za najniższą cenę dostawy pięcioczłonowych ezt i symulatora można było dostać 15 punktów, za cenę dostawy dwuczłonowych ezt – 5 punktów. Dla KM większe znaczenie niż cena dostawy miała stawka za utrzymanie pojazdów na poziomach P1–P3 (za "pojazdokilometr") – to aż 21 pkt. dla ezt pięcioczłonowych i 7 pkt. dla ezt dwuczłonowych. Cena za naprawy P4 miała wagę 2 punktów.

Ważne były pozostałe kryteria jakości: współczynnik efektywności elektrycznego zespołu trakcyjnego (10 pkt. za 5–członowe, 3 pkt. za 2–członowe), trwałość kół monoblokowych – oddzielnie napędowych i tocznych (po 5 pkt. dla pięcioczłonowych, po 2 pkt. dla dwuczłonowych). Współczynnik zdolności przewozowej pięcioczłonowego elektrycznego zespołu trakcyjnego miał wagę 10 pkt., dwuczłonowego – 3 pkt., a liczba stałych miejsc siedzących w pięcioczłonowym elektrycznym zespole trakcyjnym – 5 pkt. Ostatnim kryterium jest układ osi w pięcioczłonowym elektrycznym zespole trakcyjnym (5 punktów).