W 2019 roku doszło do tragicznego wypadku na moście kolejowo-drogowym Storebælt nad cieśniną Wielki Bełt; dwa lata później miał miejsce kolejny, mniej groźny incydent. Badania przyczyn obu wypadków wciąż nie przyniosły jednoznacznych wytycznych dla poprawy bezpieczeństwa – informuje Urząd Transportu Kolejowego.
2 stycznia 2019 r. na moście nad cieśniną Wielki Bełt
pociąg pasażerski uderzył w naczepę samochodową zrzuconą pod wpływem wiatru z wagonu pociągu towarowego jadącego po sąsiednim torze. W wypadku zginęło 8 osób. 13 stycznia 2021 r. również doszło do przesunięcia naczepy na wagonie pod wpływem wiatru podczas przejazdu pociągu przez most. Incydent ten nie był jednak tak tragiczny w skutkach jak wypadek z 2019 r. W obu przypadkach – zarówno wypadku z 2019 r., jak i incydentu z 2021 r. – do zdarzenia przyczyniły się specyficzne warunki panujące w tym miejscu, sprzyjające występowaniu bardzo silnych podmuchów wiatru. Jednak przyczyny w systemie kolejowym były inne – w 2019 r. było to nieprawidłowe zabezpieczenie i utrzymanie mocowania naczepy, natomiast w 2021 r. jest to brak odporności na działania sił pionowych przy prawidłowym zabezpieczeniu i utrzymaniu mocowania naczepy.
Więcej na ten wstępnych ocen piszemy tutaj.
Jak podaje Urząd Transportu Kolejowego, powstał raport „Wypadek/incydent na moście nad Wielkim Bełtem”. Dokument został opublikowany przez Sekretariat Połączonych Sieci JNS i kończy postępowanie po dwóch zdarzeniach: wypadku z 2 stycznia 2019 r. i incydencie z 13 stycznia 2021 r. na moście nad cieśniną Wielki Bełt w Danii. Zastępuje on wyniki z postępowań po tych zdarzeniach przedstawione w dwóch raportach tymczasowych.
Zarówno raporty tymczasowe, jak i raport ostateczny opisują ryzyko występujące podczas transportu naczep przewożonych na wagonach kieszeniowych. Naczepy mogą wysuwać się poza skrajnię taboru. Aby uniknąć w przyszłości podobnych zdarzeń, prowadzone postępowanie obejmowało trzy zasadnicze obszary:
- Bezpieczny załadunek obejmujący aktualizację obecnie funkcjonujących procedur, instrukcji oraz szkoleń w tym zakresie.
- Stabilność taboru przy wiejącym silnym bocznym wietrze.
- Niezawodność blokowania sworznia królewskiego obejmująca poprawność zamknięcia oraz siły blokujące.
W ocenie duńskiego organu ds. bezpieczeństwa wyniki prac JNS nie zawierają jeszcze jasnych wniosków, które w wystarczającym stopniu zminimalizują ryzyko przemieszczania się naczep na wagonach kieszeniowych poza skrajnię taboru podczas transportu. Dlatego NSA-DK opublikował dokument „
Ogólne uwagi Urzędu Lotnictwa Cywilnego i Kolejnictwa (NSA-DK)”.