Ruszył pierwszy pociąg na tureckim odcinku linii Baku – Tbilisi – Kars

– Mamy nadzieję, że zarówno ta linia, jak i tunel pod cieśniną Bosfor, znacząco zwiększą znaczenie transportu kolejowego w całym regionie pomiędzy Azją a Europą. Zdecydowanie poprawi to współpracę międzynarodową oraz spowoduje rozwój handlu – powiedział minister transportu Turcji Ahmet Arslan.

Licząca 849 km trasa obejmuje modernizację istniejących i budowę nowych odcinków infrastruktury. Dzięki niej powstanie nowy korytarz transportowy, łączący rejon Morza Kaspijskiego z Europą. Pozwoli to na ominięcie terytorium Armenii, przez którą pociągi przestały kursować po zamknięciu granicy turecko – armeńskiej w roku 1993.

Projekt obejmuje budowę liczącej 110 km trasy normalnotorowej z Kars do Achalkalaki w Gruzji, gdzie znajdzie się punkt do zmiany rozstawu kół na szerokotorowe. Na odcinku z Achalkalaki do miejscowości Marabda jest prowadzona modernizacja istniejącej, szerokotorowej linii o długości 153 km.

Zakończenie całego projektu jest planowane na ostatnie miesiące bieżącego roku. Dla linii przewidziano przepustowość na poziomie 500 tys. TEU rocznie. Niedawno została podpisana umowa na budowę terminala w Kars. Choć linia ma mieć znaczenie głównie towarowe, to będą po niej kursowały także pociągi pasażerskie. Firma Stadler realizuje kontrakt dla Azerbejdżanu na dostawę wagonów sypialnych, które będą kursowały w relacji Baku – Stambuł.

Ukończenie projektu oznacza uruchomienie połączeń kolejowych między Turcją a Azerbejdżanem po tym, gdy linia Kars – Giumrii – Tbilisi wiodąca przez terytorium Armenii została zamknięta. Do zamknięcia doszło w wyniku walk prowadzonych na początku lat 90. pomiędzy Ormianami a władzami Azerbejdżanu o region Górskiego Karabachu. Popierająca w tym sporze Azerów Turcja zdecydowała się na zamknięcie granicy z Armenią, co doprowadziło do niemal całkowitego zaprzestania wymiany handlowej pomiędzy Ankarą a Erywaniem.

Kontrakt w sprawie modernizacji linii i budowy brakującego odcinka podpisano w 2007 roku, choć pomysł pojawił się w roku 1993. Początkowo zakładano, że realizacja projektu pochłonie 420 mln dolarów. Prace miały zostać zakończone jeszcze w roku 2009, a kolejne komunikaty wskazywały przełom roku 2012 i 2013. Roboty opóźniały się ze względu na wiele czynników, m.in. na konflikt gruzińsko – rosyjski z 2008 roku.