Prawie 100 kilometrów w ponad pół godziny. Tak wygląda podróż AVE z Girony do Barcelony

Alta Velocidad Española („Hiszpańska wysoka prędkość”) to hiszpańska kolej dużych prędkości, która na trasie z Madrytu do Barcelony osiąga szybkość do 320 km/h. Ave to po hiszpańsku ptak.

Niedawno podróżowaliśmy AVE z Girony do węzła Barcelona Sants. Naszą wizytę w Hiszpanii rozpoczynamy jednak na lotnisku Girona-Costa Brava, gdzie wylądowaliśmy. Port lotniczy obsługujący ruch w tym katalońskim mieście jest położony z dala od centrum, dlatego musieliśmy pokonać 17-kilometrową trasę na dworzec kolejowy, korzystając z usług lokalnego przewoźnika autobusowego.

Przed wejściem na pokład AVE na stacji w Gironie trzeba przejść kontrolę bezpieczeństwa przypominającą tę znaną z lotnisk na całym świecie. Bagaż jest skanowany, a następnie trzeba okazać dowód osobisty (bilety na pociąg są oczywiście imienne). Procedury bezpieczeństwa mają związek głównie z zamachem na metro w Madrycie, który miał miejsce wiosną 2004 roku.

Podróż z Girony do Barcelony Sants zajmuje 39 minut, choć obie stacje dzieli w linii prostej prawie 90 kilometrów. Przez większość trasy pociąg porusza się z prędkością około 200 km/h, której nie czuć siedząc w wygodnym fotelu. Bilet normalny kosztuje nieco ponad 17 euro, z kilkutygodniowym wyprzedzeniem można go kupić przez Internet. Trafiliśmy do wagonu ciszy, dlatego nie mogliśmy zbyt głośno dzielić się wrażeniami z niespełna 40-minutowej podróży.

Pociągi AVE docierają do Barcelona Sants od 20 lutego 2008 roku. W pobliżu dworca Sants znajduje się stacja metra, na której zatrzymują się linie L3 i L5 barcelońskiego metra. Sants to popularny węzeł, gdzie znajduje się nie tylko dworzec kolejowy, ale też dworzec autobusowy, z którego można pojechać m. in. do Andory.

Przypomnijmy, że początkowo znakiem AVE zaczęto nazywać usługi na linii dużych prędkości Madryt – Sewilla, której uruchomienie nastąpiło 21 kwietnia 1992 r. Pierwotnym zamiarem była budowa nowej linii między Getafe i Kordobą w ramach projektu o nazwie „Nowy dostęp kolejowy do Andaluzji”. W 1988 roku zapadła decyzja, że nowe linie będą miały rozstaw szyn 1435 mm, aby były kompatybilne z resztą Europy. Różnica w stosunku do reszty sieci iberyjskiej polegała na tym, że zamiast nowej trasy dojazdowej zbudowano kompletną linię łączącą Madryt z Sewillą, bardzo podobną do istniejącej linii TGV we Francji.