Jest umowa na studium poprawy przepustowości korytarza kolejowego Bałtyk – Morze Północne

O zamówienie, którego wartość szacowano na 100 tysięcy euro netto, ubiegało się siedmiu chętnych, w tym czterech spoza Polski. Ostatecznie za najkorzystniejszą uznano ofertę konsorcjum Tplan Consulting z Bolonii oraz dwóch firm niemieckich. Zaproponowana przez nich cena była o ponad 7 tys. euro niższa od kosztorysu inwestorskiego (za usługę biuro RFC8 zapłaci 92 150 euro netto). Część kosztów zostanie pokryta ze środków unijnych (z instrumentu CEF – „Łącząc Europę”). Kryterium ceny miało jednak jedynie 40% wagi – resztę punktów przydzielano za metodologię (40%) i kompetencje członków zespołu (20%).

Opracowanie, o którego zamówieniu pisaliśmy na początku stycznia, ma na celu poprawę wydajności kolei oraz jej konkurencyjności w stosunku do transportu drogowego. Zarządcy korytarza za najistotniejszy z parametrów mających wpływ na przepustowość sieci w transporcie towarów uznają maksymalną długość składu. Wydłużenie składów pozwoliłoby ograniczyć zapotrzebowanie na lokomotywy, maszynistów i energię elektryczną. Efektem byłoby obniżenie cen dla nadawców ładunków, a tym samym – lepsza konkurencyjność w stosunku do przewoźników drogowych.

Twórcy opracowania powinni wziąć pod uwagę zarówno infrastrukturalne, jak i związane z organizacją przewozów działania mające doprowadzić do realizacji tego zamierzenia. Treść dokumentu ma być podzielona na cztery części: inwentaryzacja stanu obecnego, opis organizacyjnych i infrastrukturalnych „wąskich gardeł”, oszacowanie kosztów ich uzupełnienia oraz rekomendacje końcowe. Zamawiający zastrzegł sobie prawo do rozszerzenia zamówienia o podobny zakres prac dla linii, które mają w przyszłości utworzyć przedłużenie korytarza poprzez ciąg Rail Baltica do Rygi i Tallinna. Koszt analizy w odniesieniu do linii na terenie Litwy, Łotwy i Estonii nie może przekroczyć 30 tys. euro.

Korytarz Bałtyk – Morze Północne (na terytorium Polski pokrywający się z korytarzem nr 1 OSŻD Władywostok – Rzepin) to ciąg linii łączących porty w Antwerpii, Rotterdamie, Amsterdamie, Wilhelmshaven, Bremerhaven i Hamburgu przez Hanower, Berlin, Rzepin i Warszawę z Terespolem i Kownem. Dwie odnogi korytarza prowadzą na południe, do Katowic przez Horkę i do Pragi przez Bad Schandau. Łączna długość linii kolejowych RFC8 przekracza 6 tysięcy kilometrów.