Infrastruktura Usługowa zwolniona z podatku od nieruchomości

Od kiedy obowiązuje zwolnienie?

Od 1 stycznia 2022 r. grunty, budynki i budowle wchodzące w skład obiektu infrastruktury usługowej podlegają zwolnieniu od podatku od nieruchomości. Powyższa zasada nie dotyczy jedynie terminali towarowych, które będą zwolnione od podatku od 1 stycznia 2023 r.

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych odsyła do definicji OIU zawartej w ustawie o transporcie kolejowym tj. do przepisu art. 4 pkt 51 tej ustawy, który stanowi, że OIU to obiekt budowlany wraz z gruntem, na którym jest usytuowany, oraz instalacjami i urządzeniami, przeznaczony w całości lub w części do świadczenia jednej lub większej liczby usług, o których mowa w ust. 2 i 3 załącznika nr 2 do ustawy o transporcie kolejowym.

Obiekt budowlany jako taki, zdefiniowany został w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 2351) jako budynek, budowla bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Co zostało zwolnione?

Wykładnia przepisów ustawy prowadzi zatem do wniosku, że od 1 stycznia 2022 r. zwolnieniu od podatku od nieruchomości podlegają zarówno grunty jak i budynki oraz budowle składające się na Obiekty Infrastruktury Usługowej takie jak np.:
1. Punkty zaplecza technicznego;
2. Tory postojowe;
3. Stanowiska techniczne;
4. Infrastruktura portów morskich z dostępem do torów kolejowych;

Jak już zostało wspomniane, nowe rozwiązania podatkowe w odniesieniu do gruntów, budynków i budowli wchodzących w skład terminali towarowych będą stosowane dopiero od 1 stycznia 2023 r.

Warunki zwolnienia

Przede wszystkim grunty, budynki i budowle muszą wchodzić w skład OIU. Zwolnieniu podlega tylko ta część gruntów, budynków i budowli, która służy realizacji zadań operatora OIU i świadczenia w nich usług na rzecz przewoźników kolejowych.
Ponadto, Obiekt Infrastruktury Usługowej musi być udostępniany na zasadach wynikających z rozdziału 6b ustawy o transporcie kolejowym co dotyczy przede wszystkim niedyskryminacyjnych zasad dostępu i metodologii ustalania opłat za dostęp do obiektu.
Wyzwaniem z pewnością okażą się tzw. kwestie dowodowe, czyli związane z wykazaniem przed organem podatkowym lub sądem, że obiekt faktycznie spełnia kryteria umożliwiające zwolnienie z podatku. Dokumentami i okolicznościami potwierdzającymi spełnienie przedmiotowych kryteriów są m.in.:

• udostępnianie OIU na zasadach określonych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji Europejskiej nr 2017/2177 z dnia 22 listopada 2017 r. w sprawie dostępu do obiektów infrastruktury usługowej i usług związanych z koleją;
• posiadanie odpowiedniego regulaminu udostępniania, który został opublikowany w stosowny sposób;
• posiadanie cennika skonstruowanego zgodnie z metodologią przewidzianą rozdziałem 6a ustawy o transporcie kolejowym;
• wpis do rejestru OIU.

Nowe przepisy wydają się bardzo korzystne dla operatorów OIU tj. dla przewoźników kolejowych posiadających punkty zaplecza technicznego i udostępniających je innym przewoźnikom oraz dla samodzielnych zakładów naprawczych taboru kolejowego. Najbliższe miesiące pokażą – co osobiście bardzo ciekawi autorów niniejszego artykułu – jakie będzie podejście organów podatkowych do – wydawać by się mogło – jednoznacznych przepisów znowelizowanej ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.