Sosnowiec: Biblioteka na dworcu

Wraz z przeniesieniem z Katowic do Sosnowca jednego z zakładów linii kolejowych PKP PLK, bogate zbiory biblioteczne zdecydowano się udostępnić ogółowi czytelników. Do tej pory służyły jedynie pracownikom kolei. Obecnie można z nich korzystać na miejscu – w czytelni zlokalizowanej w dawnej poczekalni zabytkowego dworca Sosnowiec Główny. Niebawem -po uruchomieniu systemu komputerowego- książki będzie można także wypożyczać.

Jednak pomysł urządzenia na dworcu biblioteki nie wszystkim się podoba. - O ile dobrze rozumiem, dworce są budowane do obsługi pasażerów, a nie jako miejsce dla czytelni czy biblioteki – mówi na łamach „Dziennika Zachodniego” Grzegorz Grabowski, pasażer. - Osobiście nie mam nic przeciw książkom, ale jeśli chodzi o zaniedbywanie pasażerów, mówię zdecydowanie nie. Jak to możliwe, że na dworcu sosnowieckim, w mieście ponad 200-tysięcznym nie ma poczekalni dla pasażerów? Przecież tam codziennie w mrozie musi czekać kilkaset osób. Poczekalnia przerobiona na czytelnię, pomieszczenia na peronie przerobione na kafejkę - a gdzie pasażerowie? Miałem okazję ostatnio korzystać w tym miejscu z usług PKP i oczekiwanie w chłodzie na pociąg nie należy do najprzyjemniejszych. To po prostu niewiarygodny brak szacunku do klienta ze strony PKP – dodaje.

- Adaptując budynek dla potrzeb Zakładu Linii Kolejowych wzięliśmy pod uwagę to, że stacja w Sosnowcu nie pełni funkcji dworca przesiadkowego, lecz służy on podróżnym, dla których początkowym lub końcowym punktem podróży jest Sosnowiec - odpowiada na argumenty pasażerów Krzysztof Łańcucki, rzecznik prasowy PKP PLK.

Główny dworzec kolejowy w Sosnowcu został zbudowany w 1859 r., w stylu neoklasycystycznym, według projektu Enrico Marconiego (zaprojektował on także budynek dworca Sosnowiec Maczki). Warto podkreślić, że projekt sosnowieckiego dworca oparty był na zrealizowanym wcześniej przez Marconiego projekcie Dworca Wiedeńskiego w Warszawie. Bryła budynku sosnowieckiego dworca zachowała się praktycznie w niezmienionym kształcie. W latach 70. ubiegłego wieku wyburzono jednak cześć północno-wschodnią dworca.