PLK zaprezentowała wyniki studium polskiego KDP

Prace studialne na ten temat trwają już od 1993 roku, więc jak zauważył wiceminister rozwoju Witold Słowik – prawie ćwierć wieku. Pierwszym opracowanym dokumentem było „Studium trasowania linii kolejowych dla V > 300 km/h (Berlin-) Kunowice-Warszawa-Terespol - (Mińsk-Moskwa) na terytorium RP (Kolprojekt na zlecenie Dyrekcji Generalnej PKP, 1993). Od tego czasu powstało jeszcze kilka dokumentów i uchwał, w tym najważniejszy: studium wykonalności linii Ygrek. Do chwili obecnej koszt całkowity dokumentacji przedprojektowej wyniósł 75.951.591 złotych, ale większość tych pieniędzy pokryła Unia Europejska.

Jak podkreślił Włodzimierz Żmuda, opracowany w Studium Wykonalności przebieg linii KDP na odcinku Warszawa – Łódź – Poznań / Wrocław został ujęty w bazowej sieci TEN-T, co zobowiązuje Polskę do rozpoczęcia eksploatacji linii do 2030 roku. Natomiast powiązanie Ygreka z CMK i przedłużenie do Berlina i Pragi pozwoli zwiększyć obszar oddziaływania inwestycji. Założono też, że pociągi KDP będą poruszały się również po sieci konwencjonalnej obsługując wszystkie największe miasta w kraju. – Cieszy, że zasięg oddziaływania sieci KDP to aż 18 milionów mieszkańców Polski – podkreślił.
Bardzo interesująco prezentuje się schemat linii z kilkoma dodatkowymi przystankami. Ogólnie razem z łącznicami projekt KDP to 484 km linii kolejowych o prędkości konstrukcyjnej 350 km/h i układzie zasilania 2 × 25 kV AC (50 Hz) (oraz 3 kV DC w węzłach istniejących). Oszacowane koszty budowy to 23,3 mld złotych, a utrzymania – 250 mln złotych rocznie.

Rys. 3. Schemat linii Ygrek

Rewelacyjnie przedstawiają się zakładane czasy przejazdu – z Warszawy do Łodzi w 35 minut, do Poznania w 1 h 35 min, a do Wrocławia 1 h 40 min. Przy maksymalnym wariancie inwestycyjnym, obejmującym prędkość maksymalną 250 km/h na liniach dowozowych do Białegostoku, Lublina, Szczecina czy Berlina, przykładową trasę Lublin – Berlin pokonalibyśmy w 5 h 39 min, Białystok – Legnica w 3 h 39 min a Katowice – Poznań w 2 h 34 min.

Rys. 4. Rekomendowany rozkład. Wszystkie materiały pochodzą z konferencji MIB