Nowy kolejowy plac w Lublinie

Z różnymi perturbacjami od 2010 r. realizowany „na gruncie” był projekt pn. „Przebudowa układu komunikacyjnego wraz z modernizacją wiaduktu kolejowego i przejścia podziemnego w obrębie dworca kolejowego Lublin”. W ramach zadania dofinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Lubelskiego na lata 2007-2013 wydłużono przejście podziemne dla pieszych, dotychczas łączące plac dworcowy z peronami, poprawiono stan techniczny zabytkowego wiaduktu wraz z poszerzeniem skrajni w pionie i poziomie fragmentu ul. Kunickiego, znajdującej się pod linią kolejową.

Równolegle do drogi przebiegającej pod wiaduktem powstały dwa tunele dla pieszych. Z myślą o nich również wykonano przejście górne nad ul. Kunickiego, gdzie urządzono również taras widokowy. Wykonano roboty torowe na wiadukcie i w jego bezpośrednim sąsiedztwie. Powstał również obszerny plac na terenie kolejowym między wyjściem z tunelu a ul. Kunickiego. Wartość projektu wyniosła niespełna 30 mln zł.

Nowy plac wizytówką kolei

Ułatwienie dostępu do dworca Lublin dla mieszkańców południowej części miasta, a także dla osób dojeżdżających do dworca komunikacją publiczną z wielu innych dzielnic, to niezwykle istotna inicjatywa dla poprawy dostępu do pociągów pasażerskich. Natomiast wybudowanie nowego atrakcyjnie zaaranżowanego placu, to nie tylko ciekawa wizytówka kolei w mieście, ale także kolejny element poprawiający wizerunek tej części miasta.

Jak zauważył w rozmowie z „Rynkiem Kolejowym” Jan Kamiński, architekt krajobrazu, przewodniczący Rady Kultury Przestrzeni, plac to nowa jakość na osiedlu Dziesiąta. Jest atrakcyjnie zaaranżowany, do jego budowy wykorzystano materiały wysokiej jakości, zabudowano także ciekawe detale (np. podkłady kolejowe), pozytywne wrażenie robi oświetlenie. Jest to obiekt dostępny dla osób niepełnosprawnych (wyjątek stanowi przejście górne nad ulicą Kunickiego), nawierzchnie ciągów komunikacyjnych są wygodne i ułatwiają przemieszczanie się osobom niepełnosprawnym, z wózkami lub walizkami na kółkach. Nasz rozmówca zwrócił uwagę na sposób zaprojektowania, dzięki czemu wizualnie dystans między ul. Kunickiego a przejściem podziemnym jest krótszy niż w rzeczywistości.

Są też błędy

Nie ustrzeżono się pewnych błędów w realizacji. Na przykład na tarasie widokowym zbyt wysoki mur przysłania widok na Stare Miasto, metalowe ławki nie zachęcają do dłuższego siedzenia na nich. Całkowicie zapomniano o informacji pasażerskiej na terenie prowadzonej inwestycji – brak jest chociażby tablicy świetnej przy wejściu do tunelu, wnęki w tunelu są niezabudowane, ponadto aż się prosi o ustawienie gabloty z rozkładem jazdy przy wejściu na plac przy przystanku autobusowym, co jednocześnie odwracałoby uwagę od niezbyt urodziwych elementów infrastruktury sieciowej.

Jednak najczęściej podnoszonym mankamentem, niezależnym jednak od zarządcy narodowej sieci linii kolejowych, jest brak przystanku autobusowego po przeciwnej stronie (patrząc od strony placu) ul. Kunickiego.