40 lat temu wyruszyła po raz pierwszy, wpisując się w krajobraz terenu sportowo-wypoczynkowego. Dziś jest już uważana za jeden z symboli miasta obok koziołków czy pyry z gzikiem. Mowa oczywiście o Kolei Parkowej Maltanka w Poznaniu.
Choć Maltanka ruszyła w 1972 warto wspomnieć o jej poprzedniczce. Poznań był drugim miastem w Polsce z pionierską kolejką. 22 lipca 1956 roku na ówczesnych terenach wypoczynkowych w Poznaniu mieszczących się na Dębinie ruszyła Poznańska Kolejka Dziecięca. Zielona lokomotywa WLs40-100 (ZNTK Poznań) prowadziła trzy żółto-zielone wagoniki „letniaki” (Zakłady im. J. Stalina w Poznaniu, czyli dawne zakłady Cegielskiego)na 1,5km trasie łączącej stacje Kolumbia (od nazwy ogrodu funkcjonującego do lat 30) i Dębina. Na obu końcach znajdowały się mijanki, a cały szlak został ułożony w linii prostej. Na stacji Kolumbia znajdowała się kasa biletowa w formie drewnianego kiosku oraz także drewniana hala postojowa dla całego składu. W sierpniu na kolejkę przybyły dwa dodatkowe wagoniki tego samego typu. Pod koniec roku 1957 kolejka została przekazana harcerzom z Chorągwi Wielkopolskiej, a tym samym zmieniła nazwę na Harcerską Kolejkę Dziecięcą. Na przełomie lat 60 i 70 Dębina straciła swoje znaczenie jako teren rekreacyjny, a kolejkę przecięła nowo budowana ulica Hetmańska. Wówczas podjęto decyzję o przenosinach torów i taboru (za wyjątkiem jednego wagonu) nad jezioro Malta, gdzie rozpoczęto budowę Nowego Zoo.
Podobnie jak w przypadku Poznańskiej Kolei Dziecięcej, linię zbudowano w czynie społecznym głównie przez wojsko. Nowa trasa liczyła ponad 3km długości. Stacje końcowe zbudowano w nietypowym dla kolejek wąskotorowych, pętlowym układzie torów. ZNTK Poznań wyprodukował również drugą lokomotywę dla kolejki o oznaczeniach WLs50-2211 a z zakładów Cegielskiego wyjechały kolejne 4 wagony. Nazwy stacji Maltanka, Ptyś, Balbinka oraz Zwierzyniec zostały wybrane przez czytelników popołudniowej gazety Express Poznański. Operatorem kolejki został MPK Poznań. W roku 1975 oddano do użytku budynki stacyjne na Maltance oraz Zwierzyńcu. Były to konstrukcje stalowo-szklane.
W roku 1989 z powodu budowy campingu trasa kolejki uległa drobnej modyfikacji i tym samym pojawiła się jedna z najbardziej charakterystycznych budowli na Maltance – wiadukt, pod którym przejeżdża kolejka. W tym samym okresie pojawia się pomysł przekształcenia kolejki dziecięcej na parkowo-historyczną. W 1994 roku na kolejkę trafia wagon motorowy MBxc1-41 z 1932roku. W 1997 roku wagony zyskują nowy, jasnoniebieski kolor. Rok później wprowadzono nowe, istniejące do dziś schemat malowania. W 1999 roku po torach Maltanki rozpoczął kursowanie parowóz Bn2t-2 wyprodukowany przez firmę Borsig w 1925 roku a po 2 latach otrzymał także tender. Z okazji 30 urodzin kolejce nadano oficjalną nazwę Kolej Parkowa Maltanka. W 2009 roku lokomotywa parowa zyskała imię Agusia. W tym samym roku zawiązało się towarzystwo o nazwie Sympatycy Poznańskiej Maltanki zrzeszające wolontariuszy działających na kolejce. Odnowili oni m.in. parowóz Tx26-423, wózki do przewozu dłużyc oraz wagon kolebę. Z okazji 40-lecia Maltanka zyskała oficjalne logo, a 21 lipca będzie świętować swoje 40 urodziny.