Ania Rusowicz chwali warszawską SKM

W wywiadzie dla „Zwierciadła” w 2011 r. zadeklarowała pani: „Mój pociąg ruszył i chyba prędko się nie zatrzyma”. Dokąd więc jedzie pociąg pięć lat później, w 2016…

Znam bardzo ogólny plan podróży. Są na nim naniesione konkretne stacje i są postoje, dłuższe, krótsze, ale większość stacji jest mi nieznana. Mój pociąg z pewnością jednak nie jedzie po torach, które wcześniej ktoś wyznaczył. Istotą dla mnie w podróżowaniu przez życie jest sama podróż, a nie miejsca, do których docieramy. One jakby wynikają z tej podróży, ale na podróżujących także czają się pułapki i niewygody. Ważne jest by zauważyć w porę, kiedy jedziemy naprzód, kiedy się cofamy a kiedy kręcimy się w kółko. Mój pociąg teraz jest w podróży biznesowej, ale pewnie niedługo odwiedzi stację rodzina. W każdym razie bardzo bym tego chciała. Przydałby mi się taki dłuższy postój.

W wywiadzie dla radiowej „Trójki” pod koniec ubiegłego roku powiedziała pani, że lubi podróżować SKM, bo to świetna kolej. Dziękujemy za te słowa. Ale, czy rzeczywiście pani – artystka znana i lubiana– wsiada do pociągu SKM?

Oczywiście! To świetny środek transportu. I nie tylko ja korzystam z SKM, ale i wszyscy moi przyjaciele i współpracownicy również nią jeżdżą. Ostatnio odwiedzili mnie Skaldowie, i wracali „skmką” na dworzec Wschodni, gdzie mieli przesiadkę do Krakowa. Zachwycony pociągiem był też Czesiek Mozil, który chwalił sobie to, że może przyjechać odwiedzić mnie i świętować, bez zamartwiania się, kto odstawi mu auto do domu. Jeżdżąc „skmką” zawsze jesteś na czas. Nie stoisz w korkach, nie denerwujesz się. Latem jest w środku chłodno, zimą ciepło, wiec nie marzniesz, nie musisz odśnieżać auta i martwić się czy odpali. Według mnie w Warszawie to najlepszy środek transportu.

W rozmowie z Pawłem Gzylem w portalu Onet Muzyka padły słowa: Ja lubię czuć, że żyję. Być tutaj i nie żyć pełnią życia, to dla mnie jakieś świętokradztwo. A co to znaczy żyć pełnią życia, gdy jest się Anią Rusowicz?

Przychodząc tu na Ziemię dostajemy dwie rzeczy w prezencie: życie i czas. To jak je wykorzystamy, zależy od nas. Gdy zdasz naprawdę sobie z tego sprawę, to może ogarnąć cię przerażenie, a później przychodzi do nas zgoda na to, że tak jest i zaczynasz doceniać każdy aspekt życia. Częściej się śmiejesz, kochasz ludzi, jesteś w stu procentach wdzięczny za to, co masz, a rzeczy, które Cię spotykają, codzienne pierdoły, przestają mieć takie znaczenie dla ciebie.

Trudne do realizacji w codziennym życiu. Podobnie jak ocena pani twórczości. Krytycy muzyczni piszą o pani: nie jest jednowymiarowa, ma totalne upodobanie do vintage’owych brzmień. Czy w tym roku również zdąża pani w tym samym kierunku? Słyszeliśmy o.. pastorałkach.

Kocham klimat Świąt Bożego Narodzenia. Kocham snowboard, zimę i te wszystkie bibeloty na choinkach i lampki. Uwielbiam polskie potrawy wigilijne. Czekam cały rok na ten krótki okres, by się móc nim nacieszyć. Stąd ta moja tęsknota również znalazła przełożenie w muzyce. Ale nie będę śpiewać tradycyjnych polskich kolęd. Mam dla słuchaczy dużo większą gratkę, ale na ten prezent musi poczekać jeszcze cały rok.

Mamy więc przed sobą 11 miesięcy oczekiwania. I wspólnej jazdy pociągami SKM.