Do roku 2015 globalna sieć kolei dużych prędkości zwiększy się z 18 do 40 tys. kilometrów. Jednocześnie podwoi się liczba pociągów rozwijających prędkość ponad 250 km/godz.: z 2,5 tys. do 5 tys. – wynika z prognoz SCI Verkehr.
Badania SCI Verkehr wskazują także, że superszybkie pociągi w niektórych krajach zabiorą klientów liniom lotniczym, co możemy już obserwować w dużym stopniu w Chinach. Podobne doświadczenia można zaobserwować we Francji z siecią TGV czy w Hiszpanii.
Głównym motorem rozwoju kolei dużych prędkości na świecie są Chiny. Poza europejskimi liderami w technologii kolei dużych prędkości, czyli Hiszpanią, Francją i Niemcami coraz więcej krajów z Europy Wschodniej, Ameryki Południowej, czy państw z rejonu Zatoki Perskiej zainteresowanych jest budową własnej sieci KDP.
W Europie najbardziej intensywny rozwój szybkiej kolei przeżywa Hiszpania. Na koniec 2010 roku hiszpańska siec kolei dużych prędkości miała zgodnie z danymi Międzynarodowej Unii Kolejowej całkowitą długość 2056 kilometrów. Stawia to ten kraj przed Francją (1896 km), Niemcami (1285 km). W skali całej Europy w budowie znajduje się 1767 kilometrów torów KDP, a planowanych jest kolejne 1702 kilometry. Do roku 2020 europejska sieć linii szybkiej kolei powinna wynieść ok. 10 tys. kilometrów.
W grudniu 2010 roku hiszpańska sieć KDP wraz z otwarciem 44,4-kilometrowego odcinka Figueres-Perpignan połączyła się z siecią francuską. W roku 2015 po rozpoczęciu eksploatacji odcinka z Figueres do Barcoleny (132 km) teoretycznie możliwa będzie podróż szybkim pociągiem z Niemiec przez południową Francję do Sewilli w południowej Hiszpanii.
Najwięcej szybkich torów powstanie jednak w Chinach. Szybko rozwijające się obszary metropolitarne oraz presja polityczna, a także niewyczerpane środki na inwestycje i armia taniej siły roboczej spowodowały, że Kraj Środka w ciągu kilku lat stał się liderem w długości sieci kolei dużych prędkości na świecie. Obecnie wynosi ona podan 7 tys. kilometrów. Jeszcze w 2011 roku powinno zostać oddane do użytku 1318 kilometrów linii z Pekinu do Szanghaju, po której pociągi będą się mogły poruszać z prędkością 380 km/godz. Do 2012 roku całkowita sieć KDP w Chinach będzie miała 12 tys. km długości.
Ambicje budowy kolei dużych prędkości już od lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku wykazują także Stany Zjednoczone, niegdyś lider w budowie kolei konwencjonalnej na świecie. W tym kraju w ciągu kilku najbliższych lat ma powstać 11 korytarzy wyposażonych w systemy szybkiej kolei, które w dalszej przyszłości mają zostać ze sobą połączone. Obecnie Stany Zjednoczone mają tylko jedno szybkie połączenie łączące Boston z Nowym Jorkiem i Waszyngtonem. Trwają prace na budowie drugiej takiej linii między Chicago a St. Louis.
W Niemczech powstaje tylko jedna linia dużych prędkości. Będzie to trasa łącząca Erfurt przez Lipsk z Norymbergą. Jej otwarcie planowane jest na rok 2017. Dzięki niej w tempie 300 km/godz. będzie można przejechać z Monachium do Berlina w czasie krótszym niż 4 godziny.