Trzecia szyna w Krakowie

W Krakowie rozważa się zastąpienie w niektórych częściach miasta napowietrznej sieci trakcyjnej zasilaniem z tzw. trzeciej szyny. Umożliwiłoby to zdjęcie, zdaniem niektórych - szpecącej zabytkowe części miasta, plątaniny kabli przymocowanych do kamienic. Władze Krakowa zainspirowały się powstającym tego typu systemem w Bordeaux. Rozwiązanie tego typu zakłada oczywiście, że prąd elektryczny znikałby z trzeciej szyny po przejeździe tramwaju, inaczej stanowiłaby ona zagrożenie dla przechodniów. Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne już zwróciło się do Alstomu (ta firma jako jedyna obecnie się tym zajmuje), by zorientować się, o jakie sumy może chodzić. Z szacunków wynika, iż np. budowa kilometra podwójnego toru z trzecią szyną może kosztować ponad 1,25 miliona euro. Na około 200 tys. euro oceniono natomiast wydatki na zainstalowanie specjalnych urządzeń (ważą około tonę) w tramwaju - ślizgacza (po trzeciej szynie), anteny itp. Wiadomo natomiast, że właściwie każdy tramwaj, który jeździ po Krakowie, udałoby się przystosować do obsługiwania trzeciej szyny. Dodatkowym plusem tego nowego rozwiązania jest to, że Alstom przewiduje możliwość zainstalowania w wagonie także baterii akumulatorowej, dzięki której po wystąpieniu awarii zasilania z sieci - pojazd mógłby jeszcze sam przejechać (bez trzeciej szyny czy sieci napowietrznej) 800 - 1000 metrów, czyli np. zjechać z ulicy, na której blokowałby ruch samochodowy. Wysoki koszt to podstawowa bariera, zresztą w Bordeaux zasilanie z trzecie szyny przewidziano tylko w połowie z 40-kilometrowej trasy. Dochodzą do tego inne problemy, takie jak zimowe posypywanie solą ulic, co mogłoby ułatwiać zwarcie. Ponieważ rozwiązanie jest prototypowe, istnieje nadzieja, że jego koszty będą powoli spadać. Władze Krakowa prowadzą rozmowy z przedsiębiorstwem transportowym w Norymberdze. Niemcy także interesują się nowym rozwiązaniem, zatem oba miasta zwrócą się o wspólne studium wykonalności inwestycji.