Stolica Kanady była przez lata przykładem na sukces Bus Rapid Transit. Sukces okazał się tak wielki, że Ottawa go nie udźwignęła. Właśnie trwa tam budowa tunelu pod centrum miasta za 2 mld dolarów, którym pojedzie tramwaj i zastąpi kursujące na powierzchni autobusy. Czyli – w przeciwieństwie do Wrocławia – wygrała szyna.
Transitway uruchomiono w 1983 r., czyli niecałą dekadę po pierwszym eksperymencie z BRT – w Kurytybie – a długo przed gigantycznym sukcesem BRT w Bogocie. Choć stolica Kanady to dziś ledwie milion mieszkańców, to już wtedy cierpiała z powodu klasycznych chorób dużej metropolii. System rozbudowanego publicznego transportu miał w tym pomóc.
Co ciekawe, od samego początku Transitway budowano z myślą, by po jakimś czasie przekształcić go w transport szynowy. Po prostu ustalono, że w ten sposób wymagany efekt osiągnie się szybciej i taniej. Brzmi znajomo? Owszem, we Wrocławiu też urzędnicy przebąkują, że budowaną trasę BRT będzie można kiedyś ewentualnie przekształcić w trasę tramwajową, choć sympatycy tramwaju urzędnikom nie wierzą.
Transitway pomógł. BRT w Ottawie to ponad 30 km tras autobusowych. Pojazdy poruszają się zwykle po specjalnie wybudowanych dla nich trasach, rzadziej korzystają z wydzielonych pasów na istniejących jezdniach. System jest na tyle rozbudowany, że zapewnia połączenie z centrum miasta wszystkich osiedli na przedmieściach.
Dlaczego więc od ubiegłej dekady w miejskim ratuszu toczyły się długie dyskusje o tym, co zrobić z problemem BRT? Bo autobusy okazały się… zbyt popularne. Na centralnym, kluczowym odcinku większość linii przejeżdża dwiema ulicami przez centrum miasta. Na trzech najważniejszych kilometrach czar BRT pryska. Transitway ma tam oczywiście wydzielony pas jezdni, ale nierzadkim widokiem jest sznur autobusów, które wzajemnie się blokują. Jeździ nimi tylu pasażerów, że zaspokajając popyt, przewoźnik doprowadził do tego, że już się tam nie mieszczą.
Okazało się, że bez tramwaju miasto „się udusi”. Stosowną uchwałę przyjęto pod koniec 2012 r. Budowa ma się zakończyć do 2017 r.
Całość na portalu Transport-publiczny.pl