Andrzej Massel, wiceminister infrastruktury odpowiedzialny za kolej za największe swoje sukcesy uznaje wyprowadzenie PKP Intercity na prostą, przyspieszenie inwestycji kolejowych realizowawnych ze środków unijnych oraz otwarcie furtki dla inwestycji o charakterze rewitalizacyjnym w ramach projektów europejskich. Największe wyzwaniem na przyszłą kadencję parlamentu będzie uzdrownie sytuacji w Przewozach Regionalnych.
Rynek Kolejowy: Panie Ministrze, jakby Pan podsumował swoje działania jako wiceministra infrastruktury. Co się udało dokonać, a co będzie musiało być dokończone w przyszłej kadencji parlamentu?
Andrzej Massel, wiceminister infrastruktury odpowiedzialny za kolej: Zawsze trzeba sięgać do początków. Zaczynałem pracę w ministerstwie pod koniec grudnia 2010 roku w sytuacji kryzysowej dla transportu kolejowego, stąd pierwsze moje działania były działaniami w trybie awaryjnym, tzn. takimi które miały przywrócić zaufanie pasażerów do kolei. Najwięcej czasu w pierwszych miesiącach musiałem poświęcić spółce PKP Intercity, żeby wyprowadzić ją na prostą. Wydaje się, że to się udało, dlatego że zespół kierowany przez prezesa Malinowskiego poradził sobie z sytuacją taborową. To nadrobienie zaległości w zakresie napraw taboru naprawdę robi wrażenie, bo w grudniu było ponad tysiąc sprawnych wagonów, a teraz jest już grubo ponad 1300. Udało się równocześnie poprawić sytuację w zakresie liczby sprawnych lokomotyw. Przecież z raportów, jakie codziennie otrzymywaliśmy na przełomie grudnia i stycznia, wynikało, że liczba sprawnych lokomotyw zdolnych jechać 160 km/godz. raptem wynosiła z reguły kilkanaście dziennie. Efekt był taki, że liczne pociągi jechały z ograniczoną prędkością, zamiast 160 km/godz. rozwijały maksymalnie 125 km/godz., co powodowało opóźnienia a w konsekwencji niezadowolenie podróżnych. Teraz liczba lokomotyw do dyspozycji jest właściwa, a pociągi są obsługiwane zgodnie z rozkładem. Poza tym zwróćmy uwagę, że PKP Intercity z jednej strony w szybkim tempie nadrabia zaległości taborowe, a równocześnie udało się nam wspólnie przygotować i zamknąć projekt zakupu taboru nowej generacji. Zawarta została umowa z dostawcą taboru, jest już podpisana umowa o dofinansowanie z Centrum Unijnych Projektów Transportowych, co zapewnia wkład unijny w ramach POIŚ. Została również zawarta umowa kredytowa z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym zabezpieczająca wkład własny przewoźnika. Efektem tych działań będzie wejście nowych składów do eksploatacji w roku 2014. Z drugiej strony na początku swojego urzędowania zastałem bardzo trudną sytuację w zakresie inwestycji kolejowych. Myślę, że problem występował głównie w sferze relacji PKP PLK z instytucjami odpowiedzialnymi za prowadzenie takich inwestycji, czyli z Ministerstwem Rozwoju Regionalnego, Ministerstwem Finansów oraz Centrum Unijnych Projektów Transportowych. Sądzę, że w tutaj też sporo udało się osiągnąć. Mamy już w tej chwili zawarte umowy o dofinansowanie dla większości projektów. Kolejne będą zawierane w najbliższych dniach. Będą to umowy na modernizację linii E65 na terenie LCS Gdańsk i LCS Gdynia, a potem na LCS Malbork i LCS Iława. Równocześnie udało się nam w trybie bardzo szybkim przygotować cały zbiór działań związany z przygotowaniami linii kolejowych do Euro 2012. Chodzi o najsłabszy element połączeń między arenami Euro 2012, czyli o połączenie Wrocław – Poznań – Trójmiasto. Tutaj, dzięki pozytywnemu stanowisku zespołu międzyresortowego kierowanego przez ministra Boniego, udało się zapewnić finansowanie z rezerw budżetowych na kwotę 200 mln zł. Mało tego, udało się rozstrzygnąć przetargi i zawrzeć umowy z wykonawcami. Te roboty na kwotę 200 mln zł są obecnie wykonywane i do grudnia zostaną zakończone. Efektem będzie bardzo poważne skrócenie czasu jazdy. Najbardziej spektakularne na trasie Poznań – Trójmiasto. Wskutek złego stanu infrastruktury czas jazdy na tym odcinku grubo przekraczał 5 godzin. Od grudnia będzie to poniżej 4 godzin. Dla mnie to też bardzo ważny przykład, bo pokazuje, że jeżeli tylko zapewni się finansowanie i potraktuje pewne działania priorytetowo, to jesteśmy w stanie doprowadzić ważny ciąg kolejowy do porządku w dość krótkim czasie. Pozwoli to przeciwdziałać odpływowi pasażerów, którym trudno się dziwić, że nie chcą podróżować pociągami w takich warunkach. Jeszcze jedna zapowiedź zmian w zakresie infrastruktury kolejowej, to otwarcie furtki dla inwestycji o charakterze rewitalizacyjnym w ramach projektów europejskich. Tutaj też wszystko opierało się na dobrej współpracy. Kiedy zaczęliśmy rozmawiać z Ministerstwem Rozwoju Regionalnego, z Generalnym Dyrektorem Środowiska i z Inicjatywą Jaspers okazało się, że jest możliwa formuła w ramach istniejącego systemu prawnego pozwalająca na realizacje tego typu projektów. Pewne działania w tym zakresie zostały już uczynione. Na liście podstawowej POIiŚ po jej rewizji na początku sierpnia znalazł się projekt rewitalizacji linii Bydgoszcz – Toruń. Jest to projekt testowy. Na nim sprawdzamy procedurę, którą chcielibyśmy w znacznie szerszym zakresie stosować. Są to inwestycje o znacznie mniejszych kosztach i krótszym okresie realizacji, ale poprawiające zdecydowanie obsługę ruchu pasażerskiego i towarowego na ważnych ciągach kolejowych. Z Bydgoszczy do Torunia w tej chwili podróż trwa około godziny. Chodzi o to, żeby jechało się trzydzieści kilka minut. To będzie wymierny efekt.
Największym wyzwaniem na przyszłą kadencję jest uzdrowienie sytuacji w Przewozach Regionalnych. Trwa szczyt kolejowy. Jakie wnioski i konkluzje odnośnie tej spółki się już pojawią?
Szczyt kolejowy rzeczywiście jest bardzo cennym doświadczeniem, dlatego że pozwala spojrzeć na poważne problemy polskiego kolejnictwa z różnych punktów widzenia. Akurat w spółce Przewozy Regionalne chyba ta sytuacja wymaga najpilniej rozwiązania. Możemy zatem spojrzeć na nią z punktu widzenia właściciela, czyli samorządów wojewódzkich, z punktu widzenia czynnika społecznego oraz z naszej strony, czyli ministerstwa, które patrzy na tę spółkę z punktu widzenia ogólnospołecznego. Myślę, że jest to bardzo cenne doświadczenie dla wszystkich stron. Spotkanie inauguracyjne odbyło się 14 września. Następnie w trybie roboczym spotkaliśmy z wiceprzewodniczącymi Zespołu Trójstronnego i ustaliliśmy (bo szczyt działa w ramach Zespołu Trójstronnego ds. Kolejnictwa), na jakich zasadach delegowani będą przedstawiciele do zespołów powołanych na pierwszym spotkaniu szczytu. Zostały bowiem powołane dwa zespoły, które będą się zajmowały szeroko rozumianymi zagadnieniami infrastruktury oraz przewozów pasażerskich. W poniedziałek 3 października odbyło inauguracyjne spotkanie obydwu tych zespołów. Wracając do sytuacji w Przewozach Regionalnych jako spółce to oczywiście mamy świadomość, że ma ona swoich właścicieli. Spór, który niedawno obserwowaliśmy, toczył się między zarządem spółki a przedstawicielami pracowników. Natomiast my oczywiście nie umywaliśmy rąk w tej sytuacji, dlatego udało nam się wspólnie doprowadzić do negocjacji, które były trudne, ale zawsze lepiej rozmawiać niż okopać się na swoich stanowiskach. Ministerstwo nigdy nie twierdziło, że nie czuje się odpowiedzialne, bo czuje się, gdyż Przewozy Regionalne są ważną częścią całego systemu transportowego.
Zapisz się do newslettera:
