Partnerzy serwisu:
Tabor i technika

Aérotrain. Idea, która przegrała z TGV

Dalej Wstecz
Partnerzy działu

Rawag
Growag
Radionika
Wago Elwag
Voith Turbo
3M
Aste
R&G Plus

Autor:

mg

Data publikacji:
15-12-2021
Tagi geolokalizacji:
Źródło:
Rynek Kolejowy

Podziel się ze znajomymi:

Aérotrain był francuskim pomysłem na eksperymentalny system transportowy mający umożliwiać przemieszczanie się z prędkością kilkuset kilometrów. Choć trudno tutaj mówić o kolei w pełnym tego słowa znaczeniu (pojmowanej jako opierającej się na mobilności wynikającej z oddziaływania kolej-szyna), to koncepcja ta postrzegana była jako następca transportu szynowego. W ostatecznym rozrachunku Aérotrain przegrał jednak z TGV.

Prace nad prototypowy pojazdem tego typu i infrastrukturą umożliwiającą mu poruszanie się z wielkimi prędkościami, miał miejsce we Francji w latach 60. i 70. XX wieku. Głównym twórcą idei Aérotrain był inżynier-wizjoner Jean Bertin (1917-1975). Opierała się ona na koncepcji stworzenia poduszkowca poruszającego się po specjalnym torze, napędzanego silnikiem odrzutowym lub turbośmigłowym. Był to tzw. TACV (Tracked Air Cushion Vehicle), czyli prowadzony pojazd na poduszce powietrznej. Przez ówczesną prasę nazywany był „pociągiem bez kół”.

Łącznie powstały cztery pojazdy francuskiego Aérotrain. Pierwsze dwa – oznaczone jako Aérotrain 01 i 02 – były małymi prototypami. Dwa kolejne: S40 i I80-250 stanowiły już pełnoprawne jednostki. Pierwszy z nich miał być przeznaczony dla przewozów aglomeracyjnych z prędkością ok. 200 km/h, drugi miał służyć do obsługi połączeń dalekobieżnych z prędkością powyżej 250 km/h. Ostatni z prototypów został ostatecznie przebudowany i uzyskał oznaczenie I80-HV (od „Haute Vitesse” – duża prędkość). Miał być przeznaczony dla przewozów z prędkością ok. 350 km/h.

Jednocześnie w kilku miejscach powstała infrastruktura przeznaczona dla Aérotrain. Pierwszy tor testowy skonstruowano pomiędzy Gometz-le-Châtel a Limour w 1966 r. Było to właściwie połączenie kolei jednoszynowej i poduszkowca – tor uniesiony nad ziemię na wspornikach, skonstruowano z żelbetu, w przekroju przypominał on literę „T”. Mierzył 6,7 km długości. Trzy lata później powstał drugi tor, niedaleko tego pierwszego, zbudowany z aluminium i asfaltu. W tym samym czasie skonstruowano także 18-kilometrową trasę w Loiret niedaleko Orleanu – testowano tam pojazdy I80-250, a później I80-HV. Mógł on zabrać na pokład 80 pasażerów. 5 marca 1974 r. rozpędził się do prędkości 430 km/h.



Jak się później okazało, dni pociągu Aérotrain były jednak policzone. Francuski rząd zrezygnował bowiem z utworzenia trasy obsługiwanej przez ten środek transportu, mającej połączyć podparyskie lotniska Orly i Roissy. Rozwijały się także połączenia TGV. Z tych powodów zrezygnowano z dalszych prac nad „kolejowym” poduszkowcem. W 2007 r. ostatnie pozostałości po eksperymentalnym torze zostały poddane rozbiórce podczas budowy autostrady.

Do francuskiej nazwy i pomysłu, nawiązali w latach 70. XX wieku Amerykanie. Skonstruowali oni własny Aerotrain. Został on wyprodukowany przez firmę Rohr Industries Inc. Budowa pierwszego prototypowego pojazdu rozpoczęła się w 1972 r. Była to jednostka przeznaczona do obsługi połączeń podmiejskich, stąd jej nazwa – UTACV (Urban Tracked Air Cushion Vehicle). W Kalifornii, niedaleko Pueblo, powstał natomiast tor testowy o długości 2,4 km. Odrzutowy amerykański Aerotrain osiągnął na nim prędkość skromną w porównaniu z osiągami swojego francuskiego odpowiednika - tylko 230 km/h.

Z szerszego wdrożenia projektu w USA zrezygnowano, m.in. ze względu na wysokie koszty budowy infrastruktury. Jak się okazało, konstrukcja nawet średniej długości odcinka toru kosztowałaby tyle, ile wynosi budżet niejednego małego państwa. Pojazd był także mało efektywny energetycznie i bardzo hałaśliwy. Wydawało się też, że przyszłością jest technologia poduszki magnetycznej, wykorzystywana przez pojazdy Maglev. Testy, jak i cały projekt w USA zakończono oficjalnie w 1975 r. W 2009 r. ostatni amerykański Aerotrain został przetransportowany do muzeum kolejnictwa w Pueblo.


Partnerzy działu

Rawag
Growag
Radionika
Wago Elwag
Voith Turbo
3M
Aste
R&G Plus

Tagi geolokalizacji:

Podziel się z innymi:

Zobacz również:

Kongresy
Konferencje
SZKOLENIE ON-LINE
Śledź nasze wiadomości:
Zapisz się do newslettera:
Podanie adresu e-mail oraz wciśnięcie ‘OK’ jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na:
  • przesyłanie przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, adres: Pl. Bankowy 2, 00-095 Warszawa na podany adres e-mail newsletterów zawierających informacje branżowe, marketingowe oraz handlowe.
  • przesyłanie przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, adres: Pl. Bankowy 2, 00-095 Warszawa (dalej: TOR), na podany adres e-mail informacji handlowych pochodzących od innych niż TOR podmiotów.
Podanie adresu email oraz wyrażenie zgody jest całkowicie dobrowolne. Podającemu przysługuje prawo do wglądu w swoje dane osobowe przetwarzane przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, adres: Sielecka 35, 00-738 Warszawa oraz ich poprawiania.
Współpraca:
Transport Publiczny
Rynek Lotniczy
Rynek Infrastruktury
TOR Konferencje
ZDG TOR
ZDG TOR
© ZDG TOR Sp. z o.o. | Powered by BM5