Nowoczesne centrum handlowo-usługowe, z funkcjonalnym układem komunikacyjnym i przestrzennym, oraz nowy budynek dworca - tak mają wyglądać tereny wokół dworca Świebodzkiego w przyszłości.
Konsorcjum firm: Biuro Projektowo-Inżynierskie Redan sp. z o.o. oraz Pracownia Projektowa Metropolis opracowało, na zlecenie PKP S.A., koncepcję architektoniczo-urbanistyczną i funkcjonalną przebudowy i rewitalizacji dworca Wrocław Świebodzki.
Koncepcja obejmuje swoim zasięgiem obszar około czterech hektarów zlokalizowanych w centrum Wrocławia, w bezpośrednim sąsiedztwie dworca, ograniczonym ulicą Tęczową, placem Orląt Lwowskich i Braniborską. Wokół dworca Wrocław Świebodzki zaprojektowano wielofunkcyjne „Centrum Świebodzkie” o charakterze handlowo-usługowym.
Dworzec Wrocław Świebodzki zostanie wyłączony z obsługi podróżnych. Stanie się obiektem handlowo-usługowym pełniącym również funkcje: kulturalną i hotelową. W skrzydle północnym zaprojektowano rozbudowę Teatru na Świebodzkim, natomiast część centralną obiektu zajmie Centrum Sztuki Współczesnej. Południowe skrzydło obiektu projektanci przeznaczyli na lokale gastronomiczne. Całkowitą nowością jest zlokalizowanie - w zachodnim skrzydle dworca - hotelu wraz z restauracją i centrum spa&wellness. Dawne perony zostaną zadaszone. Powstała w ten sposób przestrzeń będzie przeznaczona na pawilony handlowe.
Takie zagospodarowanie dworca Wrocław Świebodzki nie oznacza rezygnacji z uruchomienia ruchu kolejowego w jego bliskim sąsiedztwie. Obsługę podróżnych zapewni nowy budynek dworca (zlokalizowany za obecnym dworcem Wrocław Świebodzki) wraz z zadaszonymi trzema peronami. Dodatkowo będzie on pełnił funkcje handlowo-usługowe. Budynek nowego dworca będzie łączył się z innymi nowymi budynkami za pomocą nadziemnych łączników, tworząc funkcjonalnie powiązane centrum handlowo-rozrywkowo-biurowe.
Koncepcja dworca Wrocław Świebodzki zakłada również uporządkowanie chaosu przestrzennego i komunikacyjnego na objętym opracowaniem obszarze. Przewiduje kompletną przebudowę pl. Orląt Lwowskich (skrzyżowania ulic Podwale, Piłsudskiego i Nowa Robotnicza), a także przebudowę ulicy Robotniczej. Ta ostatnia stanie się dwupasmową dwujezdniową ulicą rozdzieloną pasem komunikacyjnym, pozostawionym pod torowisko tramwajowe. Koncepcja zakłada również możliwość zastosowania tramwaju dwusystemowego, który za budynkiem Nowego Dworca będzie włączał się w infrastrukturę kolejową. Główny węzeł przesiadkowo-komunikacyjny zaprojektowano przed nowym budynkiem dworca (przystanki tramwajowe, autobusowe, miejsca postojowe dla busów, taksówek, parkingi rowerowe). W koncepcji ujęto również budowę parkingu podziemnego (dwukondygnacyjnego) pod Nowym Placem Orląt Lwowskich.
Ponadto koncepcja zakłada wprowadzenie zmian w przestrzeni publicznej, stanowiącej bezpośrednie otoczenie historycznego budynku dworca Wrocław Świebodzki, poprzez stworzenie placów o charakterze rekreacyjno-kulturalnym. Najciekawiej prezentuje się projekt placu przed Teatrem na Świebodzkim. Ma tu powstać scena plenerowa wraz z miejscami do siedzenia, a także fontanny. To wszystko w otoczeniu zieleni miejskiej.
Koncepcja architektoniczno-urbanistyczna i funkcjonalna przebudowy i rewitalizacji dworca Wrocław Świebodzki jest wynikiem porozumienia podpisanego w październiku 2009 roku pomiędzy PKP S.A., Urzędem Marszałkowskim Województwa Dolnośląskiego a Urzędem Miasta Wrocław.
Koncepcja została sfinansowania po połowie ze środków PKP S.A. i Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego. Jej koszt to około 140 tysięcy złotych.
Dworzec Wrocław Świebodzki jest drugim, po Górnośląskim, najstarszym dworcem w stolicy Dolnego Śląska. Został on wybudowany przez Towarzystwo Kolei Wrocławsko-Świdnicko-Świebodzickiej w związku z utworzeniem linii kolejowej Wrocław – Świebodzice. Ta natomiast powstała by usprawnić transport towarów z okolic Wałbrzycha do Wrocławia.
Dworzec Wrocław Świebodzki został wybudowany w ekspresowym tempie według projektu inżyniera Aleksa Cochiusa. Prace rozpoczęły się w 1842 roku i dobiegły końca w sierpniu następnego roku. Uroczystego otwarcia nowej linii kolejowej dokonano 28 października 1843 roku.
W 1844 roku po torach ze Świebodzkiego zaczęły kursować pociągi towarowe, a w 1844 roku uruchomiono połączenie z Dworca Świebodzkiego w kierunku Świdnicy. Z czasem ilość towarów i osób przewożonych z dworca Świebodzkiego zaczęła rosnąć. Duże znaczenie miała tu również chęć uruchomienia nowej linii kolejowej do Szczecina. Stąd 25 lat po otwarciu obiektu podjęto decyzję o jego rozbudowie. Koncepcję architektoniczną przebudowy gmachu dworca powierzono dwóm berlińskim architektom Walterowi Kyllmanowi i Adolfowi Heydenowi. Projekt przebudowy zlecono Emilowi Hasenjagerowi.
W 1869 roku rozpoczęto prace, które trwały do 1874 roku. Rozbudowano gmach dyrekcji (od strony ulicy Tęczowej) oraz przebudowano stary gmach dworca. Od frontu dworca dobudowano środkową część z kolumnadą po bokach. Wejście uwieńczono zegarem. Po jego obu stronach umieszczono dwie rzeźby kobiet w antycznych strojach, które były alegoriami Pomeranii i Silesii.
Od okresu ostatniej przebudowy aż do czasów współczesnych bryła dworca Wrocław Świebodzki nie uległa praktycznie żadnym zmianom. W latach 20. XX wieku pojawił się śmiały projekt autorstwa ówczesnego architekta miejskiego Maxa Berga (we Wrocławiu zaprojektował między innymi Halę Stulecia). Zakładał on, że Wrocław Świebodzki będzie najważniejszym dworcem w stolicy Dolnego Śląska, a w jego bezpośrednim sąsiedztwie powstaną wysokie budynki o funkcji handlowo-usługowej. Koncepcja ta jednak nigdy nie została zrealizowana. Dworzec Wrocław Świebodzki został wyłączony z ruchu kolejowego na początku lat 90.