Preussner: Nie zawsze będziemy kupować

Piotr Apanowicz, Nowy Przemysł: Jakie są, pana zdaniem, powody falstartu w zakresie przewozów pasażerskich wspólnej spółki PCC Rail i Arrivy w województwie kujawsko-pomorskim?

Waldemar Preussner, prezes rady dyrektorów PCC i założyciel spółki: Jest to pierwsze w Polsce zetknięcie się prywatnego przedsiębiorcy z przewozami pasażerskimi i niewątpliwie znaczna część problemów jest efektem naszego braku doświadczenia, bo wiedza i umiejętności pozyskane na innych europejskich rynkach nie wystarczyły. Jest nam bardzo przykro w stosunku do klientów z powodu opóźnień naszych pierwszych pociągów, ale z reguły tak jest, ze kiedy zaczyna sie coś nowego, a trzeba pamiętać, że na polskim rynku jest to działalność przełomowa, trzeba przezwyciężyć początkowe trudności. Według najnowszych informacji, wszystkie pociągi jeżdżą już punktualnie, zatem trudności ograniczyły się do może dziesięciu dni, do tego w gorącym okresie przedświątecznym, kiedy ruch jest bardzo duży. Nie można tez okrywać, że problemy ze sprzętem wynikały po części z tego, że nie był on należycie eksploatowany przez dotychczasowych użytkowników. Spółka poniesie oczywiście dodatkowe koszty z tego tytułu, wynikające choćby z konieczności podstawienia autobusów, które nie były przewidziane, ale na razie trudno oszacować ich wysokość.

P.A.: Rozumiem, ze trudności nie zniechęcają państwa jednak do realizowania przewozów pasażerskich także w innych rejonach kraju?

W.P.: Raczej odwrotnie. Zobaczyliśmy, jak ciężko jest wejść na ten rynek, jak znaczącą barierę trzeba pokonać na wstępie. Pierwsze trudne dni dały nam zatem tę korzyść, że lepiej zrozumieliśmy zakres niezbędnych prac, co oznacza, że w przyszłości będziemy w stanie przygotować się do tego skuteczniej, dokładniej znajac strukturę kosztów i zagrożenia organizacyjne takiego przedsięwzięcia. Tym bardziej jesteśmy zainteresowani wejściem na ten rynek w innych regionach kraju.

P.A.: Czy to oznacza, ze mogliby być państwo zainteresowani udziałem w prywatyzacji PKP Intercity?

W.P.: Nie, to byłby skok na zbyt głęboką wodę. Wyznaję tutaj zasadę podobną do stosowanej przez PCC w sektorze chemii: lepiej jest rozwijać się małymi krokami i od podstaw.

P.A.: Czy mógłby pan powiedzieć kilka słów o planach giełdowych spółki PCC Containers, kiedy mógłby nastąpić debiut spółki na parkiecie?

W.P.: Emisja przewidziana jest w okolicach maja-czerwca tego roku. Chcielibyśmy upublicznić jakieś 10 proc. akcji spółki, a spodziewana wartość emisji to ok. 50 mln zł. Warto natomiast podkreślić, że celem tej emisji nie jest tak naprawdę pozyskanie tej kwoty, bo również bez niej plany rozwoju spółki nie uległyby zmianie. Chcemy natomiast dzięki upublicznieniu akcji uzyskać możliwość zdobycia w przyszłości dodatkowych środków finansowych poprzez giełdę i to jest główny cel wejścia na giełdę. Środki z emisji przeznaczone zostaną na rozwój bazy terminalowej i zakup nowego sprzętu.

P.A.: Czy PCC Rail podejmuje już jakieś działania naprawcze w przejętym niedawno Rybniku, czy możemy się spodziewać jakichś zmian w strategii tej spółki bądź zmian personalnych w zarządzie?

W.P.: Nie mamy jeszcze zgody UOKiK na tę transakcję, więc na razie nie bardzo możemy cokolwiek przedsięwziąć. Trwają natomiast pewne przygotowania dotyczące kierunków, w których powinniśmy pójść. Powinny sie one konkretyzować jeszcze w obecnym kwartale. Niewątpliwie istnieje sporo synergii, którą możemy wykorzystać, na przykład w zakresie remontów wagonów. W tym roku będziemy chcieli również wrócić do produkcji wagonów w Rybniku. Natomiast mogę powiedzieć, że nie planujemy w spółce żadnej rewolucji kadrowej.

P.A.: Jak, pana zdaniem, może się zmienić rynek przewozów kolejowych w Polsce w wyniku przejęcia CTL Logistics przez fundusz Bridgepoint?

W.P.: Na razie nie można powiedzieć o jakimkolwiek wpływie na cały rynek. Z jednej strony problemem jest fakt, że na tym rynku, nawet mając nieograniczone środki, często nie ma w co zainwestować, bo po prostu nie ma sprzętu na rynku. A jeśli jest, to w cenie, której zwrotu nie gwarantują dzisiejsze koszty przewozów. Z drugiej strony, fundusze inwestycyjne zwykle dość szybko oczekują wysokiej stopy zwrotu z inwestycji i raczej zastanawiają się, jak daną spółkę z zyskiem sprzedać, a nie jak ją rozwinąć. A moje ogólne wrażenie jest takie, że po tym, jak w sektor transportowy zainwestował Warren Buffet, fundusze zdają się sądzić, ze to musi być świetny interes. Przyznaję natomiast, że nie oczekiwałem, że Jarosław Pawluk zdecyduje się na sprzedaż udziałów w tej spółce.

P.A.: Czy wyobraża pan sobie siebie w podobnej sytuacji? Czy w przyszłości może sie pan zdecydować na pozbycie się udziałów w PCC i skoncentrowanie się na korzystaniu z uroków życia?

W.P.: To jest właśnie moje życie, zatem nie przewiduję takiej możliwości. Oczywiście, nie znaczy to, że zawsze będziemy tylko kupować, będziemy także sprzedawać, szczególnie te spółki, dla których nie widzimy perspektyw w naszej grupie. Natomiast absolutnie nie zamierzam wyzbywać się własności grupy PCC.