Warte uwagi

Kolejne wieści zza wielkiej wody

Dalej

Wstecz

Autor:

Piotr Kumelowski, korespondent RK, Forest Hills, NY, 26 listopada 2007

Data publikacji:

26-11-2007

Tagi:

Polska

Tagi geolokalizacji:

Polska

Źródło:

Piotr Kumelowski, korespondent RK, Forest Hills, NY, 26 listopada 2007

Podziel się ze znajomymi:

WARTE UWAGI

Piotr Kumelowski, korespondent \"Rynku Kolejowego\" z Forest Hills w USA pisze o bieżących wydarzeniach dotyczących branży kolejowej w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.

W ubiegły czwartek Ameryka obchodziła coroczne Święto Dziękczynienia. Tradycyjną potrawą jest pieczony indyk, i ja go konsumowałem, czas więc na kilka informacji:

Trzecia pod względem obrotów kolej Ameryki - Norfolk Southern obchodzi właśnie swoje 25-lecie. Swoją genezę bierze z South Carolina Canal & Railroad Company, która już w 1829 r sprowadziła do Charlston brytyjski parowóz "Stourbridge Lion" a wykończona w 1833 r linia z tego atlantyckiego portu do miasta Hamburg (w Południowej Karolinie), licząc 136 mil była najdłuższą wówczas koleją świata. W 1982 r., na fali deregulacji amerykańskiego kolejnictwa, kolej Southern połączyła się z koleją Norfolk & Western o przebiegu równoleżnikowym. Tak utworzona Norfolk Southern łączyła rosnący ruch na kierunku północ-południe z bardzo dochodowym wywozem węgla z kopalni Apallachów do portu w Norfolku. W roku 1997, NS zakupiła 58% sieci dzielonego towarzystwa Conrail (pozostałe 42% wzięła kolej CSX), rozciągając się od kanadyjskiej granicy po Zatokę Meksykańską i od Missisipi po atlantyckie wybrzeże. Struktura nadania i przewozów jest bardzo korzystna, obejmując prawie wszystkie grupy towarowe: węgiel, rudy, materiały budowlane, paliwa, papier, płody rolne, gotowe auta i podzespoły do fabryk przemysłu motoryzacyjnego, ruch skonteneryzowany i intermodalny, utylizacyjne odpady. Zasługa to m.in. niezwykle aktywnej postawy departamentu "Business Development", który nieustannie poszukuje na sieci nowych nadawców i odbiorców na swoje usługi przewozowe. NS zawsze charakteryzowała sie bardzo wysoką dyscypliną, tak w stosunku do członków swojego zarządu jak i kolejarzy na służbie, zyskując tu i owdzie przydomek Norfolk Southern = Nazi Southern. Mimo surowej dyscypliny, NS nie strajkowała w tym ćwierćwieczu a umowy zbiorowe z kolejarskimi związkami są honorowane. Zarówno stan infrastruktury jak i taboru uchodzi za najlepszy wśród wszystkich kolei USA. Kolej nie goni za nowinkami, ale w sposób bardzo sprawny wprowadza do swojego użytku te nowości czy rozwiązania, które wg zarządu mają przełożenie na przyszłe wyniki finansowe. A te są wyśmienite: akcje NS uchodzą za jedne z najpewniejszych na Wall Street, będąc w portfelach wielu światowych banków, ubezpieczalni czy funduszy emerytalnych.
W październiku odbyła sie konferencja nt. ruchu pasażerskiego po liniach towarzystw towarowych. Wobec rosnącego ruchu towarowego istnieją obawy co do poziomu obsługi składów Amtraka oraz pociągów podmiejskich korzystających z czyjejś "torowej gościny". Poważnym problemem w USA jest odpowiedzialność prawna i ubezpieczenia na wypadek potencjalnych kolizji. Stąd towarzystwa kolei towarowych zazdrośnie strzegą dostępu na swoje tory, bojąc się przyszłych komplikacji. Mimo to konferencja była krokiem naprzód, choć o "otwartym torze" na wzór europejski marzyć tu nie można.
Wychładzanie tutejszej gospodarki odzwierciedliło się m.in. w 30% spadku zamówień na nowe wagony towarowe. Istniejący portfel zamówień zapewnia jednak minimum 12 miesięcy produkcji na obecnym, wysokim poziomie. Jaśniejszym punktem było wielkie zamówienie przez firmę leasingową General Electric Equipment Services prawie 12 tys. wagonów u Greenbriera, z ich sukcesywna dostawa przez 8 lat. Nadal duże są zamówienia na cysterny do transportu etanolu, używanego jako benzynowej domieszki.
Mało znanym faktem z kolei kanadyjskich jest rządowa własność prawie 12 tys. krytych "hopperow" do szczytowych przewozów zbóż. Plany sprywatyzowania tego inwentarza zostały odrzucone przez Ottawę w 2006 r. i ta rezerwa taborowa pozostając nadal własnością federalną - i jest utrzymywana we właściwym stanie pod kontraktami z dwiema kolejami:Canadian National i Canadian Pacific.
Trwają prace studialne nad nowym tunelem kolejowym pod rzeką Hudson, mającym połączyć podmiejskie sieci dojazdowe w New Jersey z manhattańską Penn Station. Nowy tunel o 2 torach ma pobiec równolegle do istniejącego 2-torowego, lecz nieco głębiej niż pierwotnie zamierzano. Powodem są stosunki wodno-gruntowe, posadowienia budynków na Manhattanie oraz infrastruktura miejska. Dodatkowo myśli się o przedłużeniu nowego tunelu do drugiego, wielkiego dworca Manhattanu - czołowej Grand Central Station, co byłoby nowa jakością w pasażerskich przepływach i elastyczności sieci. Prace maja ruszyć w 2009 r.
Często w rozmowach środowiskowych w Polsce pada pytanie o większą społeczną sympatię czy bardziej pro-kolejowy klimat w takich krajach jak Wlk. Brytania czy Niemcy. Temat z pewnością złożony, być może nawet na pracę doktorską. Chciałbym natomiast wspomnieć o kilku amerykańskich obserwacjach: mój syn miał kilka lekcji w klasie piątej, gdzie bardzo skrótowo, ale i ładnie przedstawiono mapkami i starymi fotografiami żeglugę na rzece Missisipi, kanał Erie, który otworzył handel z interiorem, upadek kanałów wobec budowy kolei żelaznych (New York Central). Ja natomiast pamiętam jedynie ładny wiersz Tuwima "Stoi na stacji lokomotywa", ale ilustrowany jakaś karykaturą o błazeńsko pokrzywionych kolach, tłokach i kominie, stojącą na koślawym torze a wszystko w psychodelicznych, szalonych kolorach. Dodatkowo, kolej amerykańska często pojawiała sie na tutejszych znaczkach, świadectwach udziałowych i obligacjach, wielu okolicznościowych drukach, monetach. Właśnie wchodzi do obiegu nowa ćwiartka=25 centów z Promontory Point w Utah na kolei transkontynentalnej.