Zarząd PKP S.A. rozpoczął cykl seminariów szkoleniowych związanych z restrukturyzacja i prywatyzacją Grupy PKP. Pierwsze seminarium poświęcone było prywatyzacji kolei kanadyjskich (Canadian National) i zostało zorganizowane przy pomocy Ambasady Kanadyjskiej w Warszawie. Prezentacji dokonali przedstawiciele firmy Canac powiązanej z koleją Canadian National.
Canadian National jest koleją towarową. CN użycza swojej infrastruktury przedsiębiorstwom przewozów pasażerskich za wynegocjowane stawki. Stawki te nie musza być zatwierdzane przez rząd.
Prywatyzacja kolei kanadyjskich jest przykładem jednej z najbardziej efektywnych transakcji prywatyzacyjnych w transporcie kolejowym. Canadian National (CN) zostało sprywatyzowane w 1995 roku. W wyniku prywatyzacji rząd kanadyjski uzyskał $2,3 miliarda dolarów amerykańskich. Przed prywatyzacją koleje kanadyjskie były uznawana za jedna z najgorszych na kontynencie amerykańskim. Od dwóch lat Canadian National jest uznawana przez klientów za najlepszą kolej północnoamerykańską w zakresie jakości obsługi klienta. Jest to wynikiem wdrożenia nastawionej na zaspokojenie wymagań klienta filozofii działania firmy oraz nowego systemu zarządzania ruchem. Firma wydała w latach 2002-2003 około 100 mln dolarów kanadyjskich na wdrożenia tych systemów.
CN jest międzynarodową koleją oferująca swoje usługi na terenie Kanady i USA. Sieć CN łączy Halifax nad Oceanem Atlantyckim, New Orleans, i Vancouver nad Pacifikem. Prawie 60 procent swoich dochodów CN uzyskuje na rynku USA. W 2003 roku CN eksploatowała ponad 1,500 lokomotyw i ponad 55,000 wagonów.
Proces przygotowania do prywatyzacji tej kolei potrwał około 10 lat. W tym okresie dokonano szeregu działań restrukturyzacyjnych. Między innymi dokonano racjonalizacji sieci. W Kanadzie i USA, z małymi wyjątkami, koleje prywatne są właścicielami infrastruktury kolejowej.
Kolej CN aktualnie zatrudnia około 22 tys. pracowników, osiąga przychody rzędu 4 mld dolarów USA rocznie, a zysk prawie 730 mln dolarów USA. Wskaźnik operacyjny dla CN 69,4 procent (koszty operacyjne do przychodów operacyjnych) i jest jednym z najlepszych wśród kolei Ameryki Północnej.
Dla porównania PKP Cargo S.A. zatrudnia 49 tys. pracowników, a w 2003 roku osiągnęło przychody ze sprzedaży prawie 6 mld zł a zysk około 160 mln zł. Wskaźnik operacyjny dla PKP Cargo wynosi około 95 procent.
W wyniku prywatyzacji znacznie podniesiono efektywność wykorzystania taboru. W okresie 1997-2002, zmniejszono ilość wykorzystywanych lokomotyw o 35 procent a wagonów o prawie 30 procent przy większej pracy przewozowej.
Chociaż sytuacja CN jest inna niż PKP Cargo, prezenterzy wskazali na pewne podobieństwa. Zauważono, że koleje polskie posiadają pewne cechy które były typowe dla CN przed prywatyzacja, a mianowicie brakiem aktywnego podejścia do klienta, tworzeniem struktur organizacyjnych dla firmy a nie dla klienta, brak motywacji załogi, duże zbiurokratyzowanie działania, niski poziom wykorzystania majątku, udział w działalności nie związanej z koleją które nie przynosi zysków, brak systemów szkolenia personelu, mglisty obraz i koncepcja wyjścia z sytuacji.
Kanadyjscy goście mieli znaczne trudności ze zrozumieniem dlaczego PKP Cargo S.A. toleruje tak duże zadłużenie PKP Przewozy Regionalne za świadczone usługi trakcyjne (osiągnęło ono w 2003 roku około 500 mln zł).
Pani Teresa Kalisz, członek zarządu PKP S.A. ds. prywatyzacji poinformowała zebranych że następne seminarium będzie dotyczyć zagadnień reformy przewozów regionalnych na podstawie programu pilotażowego prowadzonego w województwie dolnośląskim w ramach grantu EBRD (Bank Rozwoju i Odbudowy).
Zapisz się do newslettera:
