Samoregulujące zamknięcia klamrowe i stabilizatory położenia iglic to najnowsze rozwiązania Kolejowych Zakładów Nawierzchniowych „Bieżanów”. Poligonem na którym potwierdzana jest ich wysoka przydatność i konkurencyjność jest stacja Sosnowiec Jęzor.
Nowe rozwiązania konstrukcyjne KZN „Bieżanów” zabudowane w tej lokalizacji, stanowią kolejny, istotny krok w rozwoju technologii rozjazdowych połączony z przełamywaniem branżowych monopoli.
Pozytywna stabilizacja
Testowane w Sosnowcu stabilizatory położenia iglic (SPI) są dedykowane dla rozjazdów kolejowych zwyczajnych typu 49E1 i 60E1 o promieniu toru zwrotnego R=300 m przewidzianych do prędkości 160 km/h. Mają one za zadanie utrzymać minimalną - wymaganą przepisami - odległość pomiędzy opornicą, a odsuniętą od niej iglicą w najwęższym miejscu w zwrotnicy, a jednocześnie dociskać przeciwległą iglicę dolegającą do opornicy. Stabilizatory SPI, mogą być stosowane wymienienie z obecnie stosowanymi stabilizatorami konkurencji, przy czym konstrukcja KZN pozwala na płynną regulację odlegania iglicy przy użyciu tzw. rzymskiej śruby bez konieczności uciążliwego zdejmowania uchwytu ze stopy iglicy. Testowane są dwa rozwiązania, różnią się one sposobem mocowania do iglicy. Bardziej zawansowane SPI-2 nie wymaga wykonywania w stopach iglic otworów ani dodatkowego frezowania ich stóp, posiada bowiem odpowiednio wyprofilowany uchwyt, obejmujący je od spodu. Ma też zwartą budowę i żaden z jego elementów nie wymaga demontażu w czasie podbijania rozjazdu.
- Wybierając model rozwoju przez innowacje wsiedliśmy na… „technologiczny rower”. Teraz musimy mocno pedałować by nie tyle się nie przewrócić, co raczej szybciej i skuteczniej przeganiać konkurencję – mówi Jacek Paś, członek zarządu – dyrektor rozwoju i handlu KZN „Bieżanów”. - Kolejne wynalazki, takie jak stabilizatory czy zamknięcia nastawcze, są dowodem ciągłości technologicznego doskonalenia naszej organizacji – podkreśla Paś.
Urządzenia zamontowane zostały w rozjazdach kolejowych w torach zarządzanych przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. i są przedmiotem prób oraz badań eksploatacyjnych prowadzonych przez Instytut Kolejnictwa w Warszawie w ramach procedury dopuszczania do stosowania na liniach kolejowych SMS-PW-17. Podlegają one ochronie patentowej Urzędu Patentowego RP.