Gdy nowy rozkład jazdy wszedł w życie bez większych problemów, a kurz uniesiony przez pierwsze rozkładowe „Pendolina” opadł, nastał dobry czas, aby PKP Intercity zajął się cichą i metodyczną pracą nad swoimi produktami. Wystarczy jedna podróż pociągami TLK, aby miejsc do dopracowania znaleźć aż nadto.
Przed wejściem do pociągu
Pierwszym przedmiotem zainteresowania przewoźnika PKP powinien być system sprzedaży biletów i rezerwacji miejsc. Nadal przez Internet nie można kupić biletu na przejazd z przesiadką. Problemu jakoś nie może rozwiązać, choć u konkurencji (w systemie sprzedaży spółki Przewozy Regionalne) bilet na dwa pociągi można nabyć „szybko, łatwo i przyjemnie”. Ten sygnalizowany problem jest szczególnie uciążliwy przy wcześniejszym zaplanowaniu podróży. Aby skorzystać z promocji Wcześniej, zmusza się podróżnych do przyjazdu na dworzec z czynną kasą tylko po to, aby kupić bilet. Przykładowo mieszkaniec Zamościa, drugiego co do wielkości miasta w Lubelskiem, po bilet przesiadkowy PKP IC powinien udać do odległych o ponad 50 km Chełma bądź Rejowca...
Inna sprawa, że system sprzedaży PKP IC nie pokazał połączenia, którym autor podróżował (TLK Jagiełło Lublin – Kielce i TLK Morcinek Kielce – Wrocław). Natomiast funkcjonuje ono na stronach rozklad.sitkol.pl, a w kasie bilet na taką podróż można kupić bez problemu. Mimo pięciu minut skomunikowanie wydaje się pewne, bo... (jeśli dobrze zaobserwowałem) TLK Jagiełło podróżuje kolejarz, którzy przesiada się na skład wyruszający z Kielc...
Internetowy system sprzedaży wymaga poprawy także z braku możliwości biletu relacyjnego na trasie Warszawa – Lublin (odczuwalnie tańszego od biletu jednorazowego, chyba że ten ostatni kupuje się z dużym wyprzedzeniem). Niepokojem napawa również sformułowanie, które znajduje się na bilecie zakupionym za pośrednictwem e-IC: Bilet jest ważny tylko w dniu, relacji, pociągu, wagonie i na miejsce na nim oznaczone. Póki co, przynajmniej na razie nikt, z obsługi nie zwraca uwagi na te wymagania, ale rodzi się jednak pewna obawa, gdy z różnych przyczyn zmienia się miejsce siedzące (o podstawowej poniżej). Przecież może okazać się, że z powodu zajęcia innego wolnego fotela niż nakazany, obsługa pociągu uzna podróżnego za gapowicza i wystawi bilet dodatkowy.
Wracając do podróży, to inna niespodzianka dotyczyła zestawienia składu. Otóż za lokomotywą stał wagon nr 11, a potem nr 10. Chaos w zestawieniu składu może wprowadzać dezorientację u podróżnych. Nie wiem czy warto wspominać o takich drobiazgach, że zestawienie składu faktyczne było odwrotne jak to znajduje się na stronie internetowej stacji Kielce (zestawienia składów dla stacji Lublin nie opublikowano w ogóle).
W podróży trzeba być uważnym
Po wejściu do obu składów nie da się nie zauważyć co najmniej dziwnie funkcjonującego systemu rezerwacji miejsc. Otóż w niektórych wagonach w przedziałach podróżowało nawet 6-7 osób, gdy w innych jednostkach taboru były one prawie puste, a podróżni mogli leżeć na „kanapach”. A już kłótnia wśród pasażerów, którzy twierdzili, że mają bilety na ten sam wagon i miejsca przy zapełnieniu jednostki taborowej jakieś 10-20% doskonale nadawała się do komedii Barei... A może jednak system działa jak powinien, a zastane sytuacje to tylko przypadek?
Inna sprawa to wygłaszanie komunikatów przez drużyny konduktorskie. Abstrahując już o sposobie wysławiania się („stacja Katowic”) i momentu ich wygłaszania (wjazd w rozjazdy stacyjne wydaje się trochę za późno, aby „na spokojnie” zebrać się, ubrać i dojść do drzwi, zwłaszcza, gdy pociąg odrabia opóźnienie), to brak możliwości wyłączenia lub ściszenia „szczekaczki” w zasadzie nie pozwala na choćby drzemkę, utrudnia też rozmowy czy skupienie się na lekturze. Niestety, w obu przedziałach głośniki nie dały się regulować, były ustawione na „cały regulator”... Pojawiła się też informacja perełka. Ogłoszono w wagonach wjazd na stację Kędzierzyn Koźle, gdy za oknem była stacja, ale... Strzelce Opolskie. W sytuacji, kiedy pociągi jeździły raz przez jedną miejscowość, raz drugą, taka (wydawać by się mogło drobna) pomyłka może, mówiąc delikatnie, przynajmniej zdenerwować podróżnego...
Infopasażer do modernizacji!
Na koniec jeszcze o internetowym systemie „Informacji dla podróżnych o ruchu pociągów”, który ciągle (przynajmniej w ocenie piszącego) jest daleki od ideału. Wydłużony postój na stacji Katowice spowodował, że TLK „Morcinek” złapał jakieś 30 minut opóźnienia. Oczywiście omawiany system nie wychwycił stojącego pociągu i pokazywał, że ten zgodnie z rozkładem jazdy zbliża się do stacji Zabrze...
Nie jest to pierwsza sytuacja, kiedy kolejowa rzeczywistość realna nie gra z tą wirtualną. Wydaje się, że wykluczenie takich błędów powinno być priorytetem dla twórców ciągle testowanego systemu. Zastanawiające może być to, że rozbudowę systemu zapowiada PKP PLK, gdy ze strony tytułowej wynika, iż odpowiedzialność za niego ponosi PKP IC...
Jeden przejazd...
a nasuwa się wiele uwag i postulatów do poprawy przewozów klasy ekonomicznej PKP IC, które przecież są w części finansowanych przez budżet państwa. Aby pociągi nie były tak jak kostka zapachowa w jednym z wagonowych WC. Kolorowa kosteczka w szczelnym opakowaniu, choć jest ładna, nie spełnia swojej funkcji. Jak pociągi pasażerskie, które choć mają wiele zalet względem innych form podróżowania, mogą poprzez liczne niedociągnięcia organizacyjne, w dobie coraz większej konkurencji, nie spełniał swojej funkcji i jeździć coraz bardziej puste...
Zapisz się do newslettera:
