Sprawa 4,5-metrowego ekranu akustycznego, który ma osłaniać tory i wiadukty na Powiślu, budzi kontrowersje. - To jest najbardziej oczywiste miejsce, z którego przyjezdny może popatrzeć sobie na miasto, napawać się jego widokiem. Nie odbierajmy tego turystom!- apeluje zastępca Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w wywiadzie dla "Rynku Infrastruktury".
Rynek Infrastruktury: Czy do tych prac wymagana jest zgoda Wojewódzkiego Konserwatora Ochrony Zabytków?
Antoni Oleksicki, zastępca Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków: Na wykonanie tych prac nie jest potrzebna zgoda Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, lecz Stołecznego Konserwatora Zabytków, która to kompetencja została przekazana na mocy wielu porozumień od 2005 r. Zgoda SKZ jest niezbędna na ustawienie ekranów pomiędzy lewym brzegiem Wisły a wspomnianym wyżej wylotem tunelu, ponieważ teren ten jest chroniony od 1994 r. jako Pomnik Historii. O ile wiem, Stołeczny Konserwator Zabytków jest takiemu rozwiązaniu przeciwny.
Czy istnieje jakaś ustawa, która chroniłaby taki „Pomnik Historii”?
Obecna ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami nie chroni widoku na zabytek, jak to czyniła ustawa z 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach. Korzystając z zapisów tamtej ustawy można byłoby zablokować takie zapędy. Pod rządami obowiązującej ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dn. 23 lipca 2003 r. konserwator został takich możliwości pozbawiony. Z kolei w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. stwierdza się (art. 2), że w planowaniu przestrzennym uwzględnia się zwłaszcza: 1) wymagania Ładu przestrzennego, w tym urbanistyki i architektury; 2) walory architektoniczne i krajobrazowe. Wprowadzenie ekranów w oczywisty sposób narusza wymienione zasady.
Chciałbym zwrócić uwagę na jeszcze jeden, historyczno - krajobrazowy aspekt sprawy: Otóż przed wojną zarówno most średnicowy, jak i dzisiejszy most Śląsko - Dąbrowski (przed wojną Kierbedzia), były konstrukcjami kratownicowymi wyniesionymi wysoko ponad torowiska i jezdnię, a w rezultacie mocno ingerowały w krajobraz, tnąc widok na bardzo eksponowaną z prawego brzegu panoramę Warszawy, a zwłaszcza widok na Stare i Nowe Miasto, Zamek Królewski, Powiśle, i in. W trakcie powojennej odbudowy, mając na uwadze między innymi właśnie względy krajobrazowe, konstrukcję nośną obu mostów przeniesiono pod jezdnię i torowisko i odtąd wielkie łuki kratownicowe mostu średnicowego i prostokątna skrzynia nośnej konstrukcji Mostu Kierbedzia nie zakłócają panoramy miasta od strony Wisły.
Jak zatem można by rozwiązać ten problem? Jaka jest praktyka w innych miastach/krajach?
Należy szukać rozwiązania poprzez zastosowanie nowych, skuteczniejszych materiałów i technologii. Na terenie Polski trudno znaleźć podobny przykład. W innych wielkich miastach na terenie Europy nie widziałem nigdzie zasłoniętych (zwłaszcza w centrach miast) torowisk. Przecież to jest najbardziej oczywiste miejsce, z którego przyjezdny może popatrzeć sobie na miasto, napawać się jego widokiem. Nie odbierajmy tego turystom!
Czy w tym przypadku ekrany są jedynym rozwiązaniem? Może należałoby np. zastosować inne podkłady kolejowe?
Moim zdaniem wyjścia należy szukać w rozwiązaniach materiałowych - wygłuszeniu torowiska, wprowadzenia jakichś materiałów zmniejszających przenoszenie drgań z główek szyn na konstrukcję wsporczą mostu, itp. co na pewno zmniejszy uciążliwość akustyczną. Nie znam się na tym, ale na pewno są jakieś sposoby.
Więcej o ekranach na Powiślu w portalu Rynek Infrastruktury:
Zapisz
się do newslettera:
