Pod koniec lipca wiceprezes PKN Orlen ds. finansowych Sławomir Jędrzejczyk poinformował, że koncern jest bliski finalizacji sprzedaży swoich spółek transportowych. Grupa kapitałowa w obliczu niskich cen ropy może koncentrować się na poszukiwaniu możliwości akwizycji w sektorze wydobywczym ropy. Pozostaje pytanie na ile silny jest związek między tymi dwoma procesami. Warto zwrócić uwagę, że druga polska firma paliwowa – Lotos zamierza zmniejszyć swoją kontrolę nad spółką Lotos Kolej, planując wprowadzenie jej na parkiet GPW.
W opinii Jędrzejczyka zainteresowane przejęciami spółek kolejowych Orlen KolTrans, Euronaft Trzebinia, Unipetrol Doprava oraz spółek transportowych Orlen Transport i Petrotrans są zarówno inwestorzy branżowi (np. w ostatnich miesiącach pojawiała się informacja, że zakupem Unipetrol Doprava jest zainteresowany PKP Cargo), jak i finansowi. Świadczy to o pozytywnym postrzeganiu przez rynek perspektyw dla tego rodzaju działalności. Prawdopodobnie istotnym czynnikiem są wyniki finansowe uzyskiwane w segmencie rafineryjnym. W komunikacie z 4 sierpnia br. koncern poinformował, że modelowa marża rafineryjna w lipcu br. wyniosła 10,9 USD/b. W analogicznym okresie rok wcześniej marża wynosiła zaledwie 4 USD/b. Opłacalność będzie przekładać się również na rentowność działalności transportu paliw.
28 lipca czeski dziennik Hospodarske Noviny ujawnił, że tamtejszy holding energetyczny EPH wraz z private equity PFF złożył ofertę na zakup udziałów Orlenu w holdingu Unipetrol (62,99% akcji w podmiocie). W jego skład wchodzą rafinerie Paramo, Ceska Rafinerska oraz 337 stacji Benzina Plus i 3 stacje na Słowacji. Strona polska zaprzeczyła, że są prowadzone tego typu rozmowy, co potwierdza obecne znaczenie działalności rafineryjnej dla koncernu.
Niskie ceny ropy mogą motywować Orlen do szukania możliwości inwestycji w sektorze wydobywczym
O ile niskie ceny ropy (ceny ropy Brent w pierwszych dniach sierpnia oscylują w granicach 50-51 USD/b jest to praktycznie dwukrotna przecena w porównaniu z poziomem cenowym z pierwszej połowy ubiegłego roku) pobudzają segment rafineryjny i zniechęcają do jej ewentualnej sprzedaży, to tworzą również potencjalnie szanse na tańsze akwizycje w sektorze wydobywczym. Przy czym warto zastanowić się, czy istnieje związek przyczynowo–skutkowy między poszukiwaniem okazji do inwestycji w sektor upstream, a zamiarem sprzedaży spółek transportowych. Wyniki finansowe Orlenu sprawiają, że spółka nie jest zmuszona sprzedawać cokolwiek, by mieć środki na inwestycje.
Polski koncern jest obecny w kanadyjskim sektorze upstream, gdzie pozyskuje konieczne know how i może poszukiwać kolejnych okazji. Zwłaszcza, że w Ameryce Północnej (zarówno w USA, jak i Kanadzie) widoczny jest trend zaostrzania polityki klimatycznej, co może prowadzić do dalszej przeceny aktywów. Kolejnym ciekawym kierunkiem jest Iran, gdzie po dojściu do porozumienia między Radą Bezpieczeństwa ONZ a Teheranem w kwestii programu atomowego, możliwe jest wejście zachodnich koncernów wydobywczych. Orlen mógłby spełniać rolę młodszego partnera w spółkach typu joint venture.
Spółki transportowe w Polsce i Czechach mogą kreować najmniejszą wartość w łańcuchu dostaw
W otoczeniu biznesowym, gdzie zysk Orlenu jest realizowany na poziomie przerobu ropy, a szans rozwojowych należy upatrywać w korzystnych akwizycjach na rynku wydobywczych, działalność logistyczna w Polsce i Czechach wydaje się być dla koncernu najmniej atrakcyjna (Spółki transportowe Orlenu w Polsce i w Czechach są wymieniane wśród przedsiębiorstw usługowych i w sprawozdaniach rocznych składają się na wynik segmentu rafineryjnego). Również Grupa Lotos ma zamiar zmniejszyć własne zaangażowanie w swoją spółkę córkę Lotos Kolej, poprzez wprowadzenie jej na giełdę. Przy czym sytuacja Lotosu jest odmienna od Orlenu, przede wszystkim ze względu na wyższy stopień zadłużenia.
Warto zwrócić uwagę, że segment funkcjonował nawet w czasach wysokich cen ropy. Monika Kalwasińska – analityk z Domu Maklerskiego PKO BP – twierdzi, że spółki transportowe z punktu widzenia funkcjonowania całego Orlenu nie mają strategicznego znaczenia, a decyzje odnośnie ich sprzedaży związane są po prostu z porządkowaniem struktury organizacyjnej PKN. Zaletą systemu logistyki transportowej w Polsce i Czechach jest jej silne zróżnicowanie, w odróżnieniu od działalności na Litwie. Logistyka produktowa rafinerii w Możejkach jest uzależniona od jedynego dostawcy usługi przewozu koleją, którym jest spół ka AB Lietuvos Geležinkeliai.
Całą analizę znajdziesz na portalu MONITOR
Zapraszamy na V Kongres Kolejowy, który odbędzie się 28 października 2015 roku w Katowicach. W tym roku wśród poruszanych tematów znajdzie się między innymi analiza polskiego rynku kolejowego oraz kwestia przygotowania inwestycji w infrastrukturze kolejowej.
Więcej informacji o Kongresie znajdziesz TUTAJ.
Zapisz się do newslettera:
